- жегене
- ир. зат. диал.Жалғыз, дара, жалқы.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
жегене — 1. Қ орда., Арал) жалғыз, жалқы. Қой ж е г е н е тапты Қ орда., Арал). 2. (Шымк.: Қызылқ., Арыс) егіз. Қой ж е г е н е қозы туды (Шымк., Арыс). 3. (Шымк.: Шәу., Мақт.) сирету, жекелеу. Оның кәзір бір гектарында арам шөп жоқ, ойдағыдай таза және ж … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жегене — зат. кәс. Мақта қозасы көп болып өссе, оның артығын жұлып тастау ісі (шарасы). Шиттер де өніп шықты. Қазіргі кездегі қауырт жұмыс – ж е г е н е. Өйткені әр ұяда 4 5 тен өскен қоза сол жердегі қоректік заттарды өзара бөлісіп жеуде. Бұған жол… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі